Dit gebeurt met de ziel van een mens
die ooit door iemand gekwetst, vernederd, gemarteld, of misbruikt is.
Nooit is iemand daar 'beter' van geworden.
Wel harder, zoals veel mensen beweren.
Jammer genoeg wel, ja.
16 jan 2022
4 jan 2022
3 jan 2022
2 jan 2022
1 jan 2022
19 nov 2020
28 mei 2018
Even tussendoor
De muziekstukjes op dit blog
hebben een niet optimale geluidskwaliteit helaas.
Ik heb veel muziek gebruikt die ik ooit 20 jaar geleden maakte voor film, reclame of theater.
Enkele stukjes zijn wel vrij recent, maar niet opgenomen in een studio.
Voor een tweede "leven" laat ik ze nu ronddobberen op het internet.
Johanna d'Armagnac
1 jun 2017
Gemeenschappelijke dorpstuin
Gemeenschappelijke, biologisch dynamische tuin in Treffling bij Seeboden ( kaernten).
Het is een compilatie van een aantal foto's vanaf het allereerste begin tot ongeveer nu.
De tuin bestaat nu drie jaar.
Gastcomponist: J.S. Bach.
Het is een compilatie van een aantal foto's vanaf het allereerste begin tot ongeveer nu.
De tuin bestaat nu drie jaar.
Gastcomponist: J.S. Bach.
25 sep 2013
Alzheimer ( deel 1)
inleiding:
Op nog vrij jonge leeftijd verhuisden mijn ouders
naar een serviceflat in Vught.
Mijn moeder was 69, mijn vader 73.
Het niveau van de bewoners daar werd 'hoog' gehouden
via een zogenaamde ballotage-commissie.
In de praktijk kwam dat neer op het financieele vermogen
van de bewoners.
De servicekosten waren hoog,
de koopflats groot en comfortabel.
De laatste tien jaar woonden mijn ouders
in een stille buitenwijk van de stad,
waar mijn vader zijn apotheek had.
Voor mijn moeder waren dat eenzame jaren.
Zij was gehecht aan de drukke binnenstad.
Eenmaal verhuisd naar hun luxe serviceflat
kwam daar verandering in.
Ze werd nu heel actief en zat in allerlei commissies
van dit nieuwe 'dorpje voor ouderen'.
Ze organiseerde culturele activiteiten,
zat in de commissie ter beoordeling van de keuken,
en zorgde er voor dat er in de hal een leestafel kwam
met tijdschriften en kranten.
DE EERSTE TEKENEN
25 jan 2013
Alzheimer (deel 2)
Ze at en dronk nauwelijks meer.
Haar ogen stonden wijd open
Ons bezoek was misschien teveel voor haar.
We waren met z'n drieën.
Ik gaf haar limonade.
Ze trok een pijnlijk gezicht en wees naar haar mond.
Het zoet deed pijn aan haar tanden
ik haalde water.
Ze was heel broos.
Haar handen koud.
Telkens hoorde ze geluiden en vroeg wat dat was.
Het waren gewone geluiden op de gang, zoals altijd.
We maakten foto's.
Abonneren op:
Posts (Atom)